Σάββατο 26 Μαρτίου 2016

Διήμερο για την Άμεση δημοκρατία και την Αυτοδιαχείριση



ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΑΡΧΩΝ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

Στις σημερινές δύσκολες συνθήκες που βιώνουμε ως κοινωνία μιας χρεοκοπημένης χώρας, η επιτακτική ανάγκη είναι ο προσανατολισμός για έξοδο από αυτές. Οι απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης για το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, προήλθαν από το κυρίαρχο πολιτικό-οικονομικό σύστημα που οδήγησε στην χρεοκοπία. Το σύστημα αν και αποκαλείται δημοκρατικό, εν τούτοις είναι ολιγαρχικό, διότι κυβερνούν οι ολίγοι, και όχι οι πολλοί, όχι η κοινωνία. Μία πολιτική ελίτ νομοθετεί προς όφελος των ολίγων ισχυρών, τραπεζών, επιχειρηματιών, κεφαλαιοκρατών και ΜΜΕ. Αυτό το ολιγαρχικό πολιτικο-οικονομικό σύστημα έχει αποτύχει, αλλά δεν έχει καταρρεύσει. Είναι πάντοτε παρόν και συνεχίζει την πορεία της καταστροφής με όλες τις κυβερνήσεις, της Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς. 
            Η ανάγκη λοιπόν για ριζική αλλαγή του αποτυχημένου πολιτικού οικονομικού συστήματος είναι εμφανής. Μία αλλαγή που θα αγκαλιάσει όλους τους κοινωνικούς τομείς: οικονομική διαχείριση, κοινωνικούς  και πολιτικούς θεσμούς, αξιακό σύστημα και ιδεολογία. Τίθεται έτσι σαφώς το ζήτημα ενός άλλου δρόμου, του δρόμου  της αυτοδιαχείρισης και της άμεσης δημοκρατίας. Αυτό συνεπάγεται την ισότητα όλων των πολιτών, την άμεση ελεύθερη, ισότιμη και αποφασιστική  συμμετοχή τους σε κάθε θεσμό της κοινωνίας. Με τον τρόπο αυτό   η άμεση δημοκρατία εφαρμόζεται παντού, και οι πολίτες αποφασίζουν οι ίδιοι για το περιεχόμενο και τις διαδικασίες λειτουργίας σε όλους τους τομείς της παραγωγής και της οικονομίας, της πολιτικής και του πολιτισμού 
            Η άμεση δημοκρατία δεν μπορεί να προκύψει παρά μόνο μέσα από τον αγώνα της κοινωνίας, με την αυτοσυγκρότησή της σε αυτόνομο πολιτικό υποκείμενο, με αυτοοργάνωση και άμεση συμμετοχή, χωρίς ανάθεση σε κόμματα και αντιπροσώπους. Έτσι όμως τίθεται το ζήτημα της πολιτικής, διότι πολιτική δεν είναι τα κόμματα, οι εκλογές, η γραφειοκρατία και η αντιπροσώπευση – αυτά αποτελούν ακύρωση και αναίρεσή  της. Πολιτική είναι όταν η κοινωνία αυτοκαθορίζεται, αμφισβητεί τους οικονομικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς θεσμούς και αγωνίζεται για άλλους, που εξασφαλίζουν τα κοινά αγαθά, την ισότητα, την ελευθερία, τη συμμετοχή, την αυτοδιαχείριση και την άμεση δημοκρατία.  Αυτά όμως λείπουν σήμερα. Επομένως το  βασικό ζήτημα είναι το πώς μπορεί να υπάρξει το πρόταγμα της άμεσης δημοκρατίας στις σημερινές συνθήκες σε κάθε κοινωνικό τομέα.
            Μεγάλο ρόλο στην απουσία του προτάγματος, στη δημιουργία και την αποτελεσματικότητα του αμεσοδημοκρατικού κινήματος, παίζουν οι διαφορετικές απόψεις γύρω από την έννοια της δημοκρατίας. Ακόμη και τα ανώτατα πολιτειακά όργανα μίλησαν για άμεση δημοκρατία τις ημέρες του ψευδεπίγραφου εκτονωτικού δημοψηφίσματος. Οι διαστρεβλώσεις επιχωριάζουν και στους χώρους της Αριστεράς, οι οποίοι, από τότε που η έννοια της άμεσης δημοκρατίας αναδύθηκε στον δημόσιο χώρο με το κίνημα των πλατειών το 2011, την χρησιμοποιούν συσκοτίζοντάς την, προσπαθώντας να αποκομίσουν κομματικά και εκλογικά οφέλη. Υπάρχει λοιπόν μεγάλη ανάγκη πρώτον, να διευκρινισθεί τι είναι η άμεση δημοκρατία ως πολίτευμα, ως καθεστώς, ως πρόταγμα, ως διαδικασία και ως κοινωνία. Δεύτερον, να γίνει συζήτηση για το πώς μπορεί να χαραχθεί ο δρόμος προς αυτήν, τι είδους θεσμικές αλλαγές χρειάζονται και ποιες είναι εφικτές, με ιδιαίτερη αναφορά στην χρεοκοπημένη Ελλάδα.
            Ένα παρήγορο και ελπιδοφόρο γεγονός είναι η δημιουργία από την ίδια την κοινωνία εγχειρημάτων αυτοδιαχείρισης  σε ποικίλους κοινωνικούς και παραγωγικούς τομείς (ΒΙΟ.ΜΕ κ.ά.). Αυτά τα κοινωνικά εγχειρήματα είναι αντιαυταρχικά, αντιιεραρχικά, αντιγραφειοκρατικά, και στηρίζονται σε συμμετοχικές συλλογικές πρακτικές, με οριζόντια λειτουργία. Εκτός του ότι αυτά εξασφαλίζουν την καθημερινή επιβίωση, αγωνιζόμενα ανάμεσα στις συμπληγάδες της ιδιωτικής και της κρατικής οικονομίας, ταυτοχρόνως εκπαιδεύουν τους συμμετέχοντες στην αυτοδιεύθυνση, κτίζουν την εξισωτική αντίληψη, την ηθική του κοινού αγαθού, την αίσθηση του κοινού χώρου και χρόνου. Έτσι τα εγχειρήματα της αυτοδιαχείρισης προσεγγίζουν κατά κάποιον τρόπο τις αρχές της άμεσης δημοκρατίας και μπορούν να αποτελέσουν προπαίδεια γι’ αυτήν. Θέτουν επί πλέον το βασικό ζήτημα της μετάβασης από το κοινωνικό στο πολιτικό, διότι, εάν τα επί μέρους κοινωνικά εγχειρήματα δεν συντονισθούν και δεν συνδεθούν με ένα αμεσοδημοκρατικό πρόταγμα τότε υπάρχουν δύο αρνητικές συνέπειες: α) Ο δημόσιος χώρος αφήνεται στα κόμματα, τους γραφειοκράτες και τα ΜΜΕ να τον λυμαίνονται αμείλικτα, και β) Αυτά τα ίδια τα εγχειρήματα παραμένουν απομονωμένα και αδύναμα σε ένα αδίστακτο καπιταλιστικό και ολιγαρχικό σύστημα. Η δύναμη όμως γεννιέται μόνον όταν οι άνθρωποι συνασπίζονται για να δράσουν, και εξαφανίζεται όταν οι άνθρωποι διασκορπίζονται και εγκαταλείπουν ο ένας τον άλλον.
             Είναι εμφανές λοιπόν πως η άμεση δημοκρατία και η αυτοδιαχείριση είναι τα δύο βασικά ζητήματα που σηματοδοτούν τη χειραφετητική πολιτική και κοινωνική αλλαγή. Χωρίς την ανάδειξή τους και την προώθησή τους δεν μπορεί να υπάρξει χειραφέτηση και διέξοδος. Αυτός θα είναι ένας από τους βασικούς σκοπούς στο διήμερο: να συζητηθούν τα πιο πάνω ζητήματα, να γίνει ανταλλαγή απόψεων και εμπειριών, να εμπλουτισθεί ο διάλογος, να ορισθούν οι έννοιες και τα νοήματα. Ο αγώνας για τις σημασίες και τις έννοιες είναι και αυτός πολιτικός αγώνας. Αν άμεση δημοκρατία και αυτοδιαχείριση σημαίνει να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας, στο πολιτικό και κοινωνικό πεδίο αντίστοιχα, αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς να πάρουμε τις έννοιες στα χέρια μας.
            Σκοπός επίσης είναι να υπάρξουν πρωτοβουλίες που θα συμβάλουν στη δημιουργία ενός αμεσοδημοκρατικού διακριτού πόλου, ο οποίος σήμερα είναι ανύπαρκτος. Είναι όμως αναγκαίος, αφ’ ενός για να συντονίσει και να διαδώσει τις ιδέες της άμεσης δημοκρατίας και της αυτοδιαχείρισης, αφ’ ετέρου για να ενώσει και να εντάξει τα άτομα και τις επί μέρους συνιστώσες της αυτοδιαχείρισης, των συλλογικοτήτων και άλλων παρεμφερών κινήσεων σε ένα ριζοσπαστικό αμεσοδημοκρατικό πρόταγμα. Πώς όμως μπορεί να γίνει αυτό; Τι πρωτοβουλίες και τι κινήσεις χρειάζονται; Το σημαντικό πάντως που παίζει ρόλο είναι η βούληση και η δράση για έναν τέτοιον πόλο, που θα αποτελέσει το μέσον για τη διεκδίκηση ενός πολιτικού-κοινωνικού δημοσίου χώρου και χρόνου, για την απαιτούμενη αμεσοδημοκρατική πολιτική κοινωνική αλλαγή.        
Η ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΗΜΕΡΟ, 21-22 ΜΑΙΟΥ 2016, ΣΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΑΘΗΝΩΝ
ΜΕ ΘΕΜΑ: ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ



             




9 σχόλια:

  1. Αγαπητέ Γιώργο,
    Εύχομαι η εκδήλωση που προγραμματιζεται τον Μάιο να είναι επιτυχής και πολυπληθής.

    Ενα απο τα σημεία του αρθρου σου που θα κρατήσω είναι η αναφορά στο οτι "Η δύναμη γεννιέται μόνον όταν οι άνθρωποι συνασπίζονται για να δράσουν, και εξαφανίζεται όταν οι άνθρωποι διασκορπίζονται και εγκαταλείπουν ο ένας τον άλλον".
    Ακριβώς το προβλημα του διασκορπισμου είναι αυτο που αντιμετωπιζουμε σαν ελληνες στο εξωτερικό. Καταφθάνουν συνεχώς νέοι μετανάστες που δυστυχώς ομως προτιμούν να ζουν απομονωμένα, χωρις συλλογικότητα, κοινή δράση και στόχους.

    Η σουηδική κοινωνία στερείται παντελώς αντικειμενικής πληροφόρησης για την πραγματική κατάσταση στην Ελλάδα και ενας δικος μας κοινος συνασπισμός θα μπορούσε να εχει πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση του προβληματος και θα συνεβαλλε ετσι στην καλύτερη πληροφόρηση της εδω κοινωνίας.

    Βέβαια εδώ δεν θα πρεπει να λησμονείται και το γεγονός του ότι οι σημερινοί μετανάστες δεν εχουν τα ιδια χαρακτηριστικα εν σχέσει με εκείνων της δεκαετίας 60 και 70.

    Εύχομαι σε ολους σας απεριόριστη δυναμη και υγεια.

    Με εκτίμηση

    Μάρκος Κουφάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κύριε Οικονόμου.
    Σας πρωτογνώρισα διαδικτυακά από την ομιλία σας στην πλατεία της Δράμας. Εκτοτε προσπαθώ να σας παρακολουθώ μέσα από διάφορα άρθρα σας και ομιλίες, στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Μπορώ αβίαστα να πω ότι συμφωνώ σε όλα αυτά, που τόσο αναλυτικά μας εξηγείτε για την δημοκρατία. Είναι επιτακτική ανάγκη, για οποιονδήποτε ξέφυγε πνευματικά και σωματικά από τα παραδοσιακά κόμματα και "ισμούς", να αρχίσει να κάνει καθημερινό τρόπο ζωής την δημοκρατία και να διαδίδει παντού την αναγκαιότητά της.
    Ομως η σημερινή φαυλοκρατία των πολιτικών, κομμάτων, ΜΜΕ, έχει κάνει τον μέσο (αφυπνισμένο πια) πολίτη, να βρίσκεται σε συνεχή σύγχυση, αναζητώντας περισσότερη ανόθευτη γνώση και πληροφορία. Θα ήθελα λοιπόν να σας ρωτήσω: Είναι δυνατόν να φτιαχτεί σύντομα ένα πόνημα, μια χάρτα, ένα μανιφέστο (συγνώμη για τις πεπερασμένες ορολογίες) που να αποτελέσει το εγχειρίδιο εφαρμογής της άμεσης δημοκρατίας, με τις σημερινές ανάγκες της κοινωνίας; Η ερώτησή μου είναι απόρροια έντονου προβληματισμού και φόβου, για τις τυχόν συνέπειες μιας άστοχης και επιπόλαιης προσπάθειας εφαρμογής της δημοκρατίας, στο σημερινό πολιτικό-οικονομικό γίγνεσθαι.
    Για παράδειγμα: Ας υποθέσουμε πως μια μαζική εξέγερση πολιτών, αναγκάζει σε παραίτηση τους κυβερνώντες. Οι πολίτες δεν ενδίδουν σε νέες εκλογές αρνούμενοι τη συμμετοχή τους σ'αυτές. Πως ξεκινά η υλοποίηση της άμεσης δημοκρατίας; Κι αν ξεκινήσει, στην πορεία, πως θα πειστεί η ολιγαρχία του χρήματος να συνομιλήσει και να ενδώσει στις αποφάσεις των πολλών, χωρίς αιματοχυσία και βαρβαρότητες;
    φανταστείτε τους σημερινούς ολιγάρχες εφοπλιστές, τραπεζίτες, εργολάβους, βιομηχάνους, καναλάρχες, σε ενδεχόμενη (δίκαιη για τους πολλούς, αλλά πρωτοφανή γι αυτούς) φορολόγηση; ή ακόμα χειρότερα, ισονομία και δικαιοσύνη;
    Ενώ εν πολλοίς έχω κατανοήσει την άμεση ανάγκη για επαναφορά της δημοκρατίας, δεν έχω φανταστεί-σκεφτεί, τον τρόπο εγκαθίδρυσή της χωρίς εμφύλια σύρραξη.
    Αν μπείτε σε διαδικασία να μου απαντήσετε, σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για το χρόνο σας.
    Μετά τιμής
    Σ-Δ.Γκίνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κύριε Γκίνη

    σας ευχαριστώ πολύ για το γράμμα σας και για τα σημαντικά ερωτήματα που βάζετε. Βεβαίως δεν περιμένετε να σας απαντήσω σε ένα σύντομο σχόλιο. Επιφυλάσσομαι λοιπόν για μία αναλυτική απάντηση στο μέλλον. Αυτό που μπορώ να πω προς το παρόν είναι ότι το κύριο, κατά τη γνώμη μου, είναι να υπάρξει η βούληση της κοινωνίας για κάτι άλλο, άρα προηγείται η συζήτηση για το πως μπορεί αυτό να γίνει. Έχω προσπαθήσει να συζητήσω κάποια σχετικά ζητήματα στο τελευταίο βιβλίο μου ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. ΑΡΧΕΣ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ, ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ.
    Η συζήτηση τώρα ξεκίνησε και πρέπει να συνεχισθεί. Η συμβολή όλων είναι απαραίτητη.
    Θα επανέλθω λοιπόν με ένα άλλο κείμενο για τα βασικά, εύλογα και δημιουργικά ερωτήματά σας.
    Ευχαριστώ ειλικρινώς και πάλι.
    Γ.Ο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστώ πολύ κύριε Οικονόμου για την απάντησή σας.
    Από τα εφηβικά μου χρόνια υπήρξα αυτό που λένε ενεργός πολίτης (αλλά και τώρα ως πενηντάρης είμαι-κατά τον Ζαμπέτα- ένας νέος της εποχής). Ας επιστρέψω όμως στην πραγματικότητα. Τα έξη τελευταία χρόνια (ελέω μνημονίων) μπήκα στα "βαθιά", προσπαθώντας να αφυπνίσω εαυτό και αλλήλους. Δυστυχώς τα περί άμεσης δημοκρατίας άργησα να τα κάνω απολύτως αντιληπτά. Βλέπετε η δημόσια παιδεία, φρόντισε επιμελώς να μου στερήσει αυτή τη γνώση. Οπως βέβαια και στους περισσότερους που δεν αξιώθηκαν να σπουδάσουν σε ανώτατα ιδρύματα, ή να διαβάσουν εγκαίρως αρχαίους και σύγχρονους Έλληνες φιλοσόφους και στοχαστές. Η εξαετής εμπειρία μου με την κοινωνική επαφή και πολιτική συζήτηση στον ανοιχτό διάλογο, μου επιβεβαίωσε την βαθιά άγνοια που έχει η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, σχετικά με την άμεση δημοκρατία κι όχι μόνον. Είναι αδύνατον (ή έστω πολύ δύσκολο) να πεισθεί κάποιος για κάτι το οποίο ή δεν το γνωρίζει καθόλου, ή το γνωρίζει (δια της συστημικής οδού) εσφαλμένα.
    Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας: Η σημερινή άθλια κατάσταση της χώρας είναι απόρροια μιας βαθιάς και πολυετούς πολιτικής ασθένειας. Ας υποθέσουμε πως η "ασθένεια" είναι η κομματική κοινοβουλευτική ολιγαρχία και η "γιατρειά" επέρχεται με το "χειρουργείο" (συμμετοχή του πολίτη στις αποφάσεις) της δημοκρατίας. Σας διαβεβαιώ λοιπόν, από την εμπειρία που έχω εισπράξει ως σήμερα, πως η μεγάλη μάζα του κόσμου, τρέμει το "χειρουργείο", ακόμα κι αν το αποτέλεσμα είναι η πραγματική σωτηρία του. Γιατί το ολιγαρχικό σύστημα του διατυμπανίζει με κάθε τρόπο, πως αν επιλέξει το "χειρουργείο", είναι τόσο "εξασθενημένος" που δεν θα αναρρώσει ποτέ! Οπότε οι ολιγάρχες του αντιπροτείνουν την "θεραπεία" με "χαπάκια" (κόμματα) και "παυσίπονα" (υποσχέσεις), με σκοπό φυσικά να διαιωνίζουν την "ασθένεια" και μέσω αυτής την κυριαρχία τους. Παρ'όλο που κοντεύει η μάζα να πεθάνει από την "υπερδοσολογία" της συστημικής "θεραπείας", εντούτοις την προτιμά από την αβεβαιότητα του "χειρουργείου". Προσδοκώντας σε μελλοντικά βελτιωμένα νέα "χαπάκια" (νέα κόμματα) και νέα "παυσίπονα" (νέες υποσχέσεις).
    Το στοίχημα (κατά την ταπεινή μου άποψη) είναι: Να καταφέρουν οι φωνές που προτάσσουν την δημοκρατία ως την απόλυτη "θεραπεία" και λύση, να πείσουν το κόσμο πως το "χειρουργείο" θα είναι απόλυτα ασφαλές και δεν θα υπάρξουν σοβαρές "μετεγχειρητικές" επιπλοκές!
    Βέβαια αν όλα αυτά τα πρότεινε η τηλεόραση, θα τα δέχονταν άπαντες, μετά "βαϊων και κλάδων". Αλλά δυστυχώς όχι μόνο δεν το προτείνουν, αλλά αντιθέτως κάνουν το παν για να μην συμβεί.
    Τελειώνοντας, δεν ξέρω αν το παράδειγμά μου βοήθησε τη σκέψη σας, η σας μπέρδεψα χειρότερα. Συγνώμη αν σας ζάλισα με τους ιατρικούς όρους, (δεν είμαι γιατρός) αλλά κάπως έτσι φαντάζομαι πως έχει η κατάσταση στο μυαλό της μεγάλης μάζας. Αν εσείς κύριε Οικονόμου, αλλά και όσοι ακόμα επιστήμονες σαν εσάς, που έχετε την ίδια αντίληψη περί της δημοκρατίας, καταφέρετε με άρθρα, ομιλίες, κτλ, να πείσετε τη μάζα πως η επιστροφή στην άμεση δημοκρατία, είναι επιτακτική, αλλά προπάντων "ανώδυνη"... Τότε θα έχετε (έχουμε) κερδίσει το στοίχημα και την ελευθερία-σωτηρία-ευημερία της πατρίδας μας.
    Αναμένοντας με αγωνία τις επόμενες θέσεις-κινήσεις σας, σας ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία στην προσωπική σας σελίδα.
    Μετά τιμής
    Σ-Δ Γκίνης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συγγνώμη κατ' αρχάς που άργησα να σας απαντήσω Σας ευχαριστώ και πάλι για το μηνυμά σας. Είναι πολύ εύστοχο το ιατρικό παράδειγμά σας. Δυστυχώς η κατάσταση είναι όπως την περιγράφετε. Το στοίχημα και η προσπάθεια όμως είναι ακριβώς να συνειδητοποιηθεί περισσότερος κόσμος να αλλάξει ιδέες, αξίες και συμπεριφορά και να αποκτήσει αυτονομία και αυτοπεποίθηση, να ενστερνισθεί την ιδέα της άμεσης δημοκρατίας, να αγωνισθεί γι αυτήν με τον τροπο που επιθυμεί - κυρίως να απεγκλωβισθεί από τα κόμματα, τις εκλογές, τις αναθέσεις σε αντιπροσώπους και την ολέθρια ιδεολογία που στήριξε όλο το ανίκανο και διεφθαρμένο σύστημα.
    Δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά από την προσπάθεια του καθενός στον χώρο του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλησπέρα.

    Σε αυτήν την 1η απάντηση θα γράψω κάποια σχόλια και μετά στη 2η απάντηση θα παραθέσω κάποιους χρήσιμους ενημερωτικούς συνδέσμους ώστε να αντιμετωπιστεί το έλλειμα πληροφόρησης που αναφέρθηκε.

    Το σημαντικό που χρειάζεται να καταλάβουμε όλοι είναι ότι δεν υπάρχουν "ανώδυνες" λύσεις, ειδικά στους δύσκολους και ανελεύθερους/άδικους καιρούς που ζούμε.
    Εδώ βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι:
    από τη μια να συνεχίσουμε να ανεχόμαστε έναν επιβαλλόμενο, καταπιεστικό, ολιγαρχικό, καπιταλιστικό δρόμο λιτότητας και "ανάπτυξης" εις βάρος της πολύ μεγάλης κοινωνικής και εργαζόμενης/άνεργης πλειοψηφίας, αλλά χωρίς κοινωνική και ατομική διέξοδο για μας
    και από την άλλη να βαδίσουμε το δρόμο του κοινωνικού αγώνα για κοινωνική δικαιοσύνη, αλληλεγγύη, ελευθερία, ισότητα, ισότιμη συνεργασία, αυτονομία και αυτενέργεια που μπορεί να φαίνεται δύσκολος, αλλά είναι εφικτός, αναγκαίος και δίνει κοινωνική και ατομική διέξοδο και ποιότητα ζωής αφού σε αυτόν τον δρόμο η επιστήμη, η πολιτική και η οικονομία είναι στην υπηρεσία των αναγκών της ανθρωπότητας και όχι της ολιγαρχικής απληστίας και του καπιταλιστικού (υπερ)κέρδους.
    Ο ατομικισμός (ατομικός τυχοδιωκτισμός) σε ένα άδικο σύστημα όπως το σημερινό οδηγεί στην κοινωνική και ατομική καταστροφή, ενώ η κοινωνική αναζήτηση του κοινωνικού συμφέροντος ικανοποιεί τις κοινωνικές και άρα τις προσωπικές ανάγκες του καθενός.
    Επομένως, αν γίνει αυτό αντιληπτό από μια κρίσιμη μάζα και αποκτήσουμε επιτέλους αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στα ήδη υπαρκτά κοινωνικά κινήματα χειραφέτησης, τότε και μόνον τότε μπορεί να υπάρξει πραγματική ελπίδα και προοπτική.
    Προφανώς αυτό προϋποθέτει να σταματήσουμε να έχουμε αυταπάτες ότι:
    1) το σύστημα αυτό μπορεί σήμερα να μας ξεζουμίζει, αλλά αύριο θα μας λυπηθεί και θα σταματήσει να μας βασανίζει
    2) θα έρθει η "ανάπτυξη" (ποιανού άραγε; ) με την ίδια (αποτυχημένη) συνταγή (3/4 Μνημόνια και το θεατρικό συνεχίζεται)
    3) κάποιοι άλλοι (μεσσίες) θα μας σώσουν (άραγε γιατί δεν το έχουν κάνει ήδη, ενώ ξέρουν καλά να σώζουν τράπεζες και μεγαλοκεφαλαιοκράτες; )

    Τώρα όσον αφορά τον τρόπο μετάβασης, αυτός δε μπορεί να προβλεφθεί με ακρίβεια και σιγουριά.
    Ένας ενδεχομένως αποδοτικός τρόπος είναι:
    1) να δημιουργηθούν παντού τοπικές λαϊκές συνελεύσεις για να γνωριστούν οι άνθρωποι και να βοηθάνε ο ένας τον άλλον όσον αφορά τα κοινωνικά προβλήματα και τις κοινωνικές ανάγκες τους, αλλά και να συντονιστούν αυτές οι συνελεύσεις μεταξύ τους
    2) να δημιουργηθούν περισσότερες προσπάθειες και συνεταιρισμοί αυτοδιαχείρισης σε εργασιακούς χώρους/εργοστάσια/παραγωγικές μονάδες
    (όπως είναι πχ η ΒΙΟ.ΜΕ. κλπ: http://biom-metal.blogspot.gr/ ),
    να συντονιστούν μεταξύ τους
    (όπως κάνει πχ η Δικτύωση Συνεργατικών Εγχειρημάτων Αθήνας: http://kolektives.org/ και το Καραβάνι Αγώνα και Αλληλεγγύης: http://karavaniagona.blogspot.gr/ )
    και να συνδεθούν με τις λαϊκές συνελεύσεις ώστε να αποκτήσουν κοινωνική στήριξη, αλλά και για να ικανοποιούνται οι λαϊκές ανάγκες (αμοιβαιότητα)
    3) να απαιτήσουμε τη θεσμική κατοχύρωση των δημοψηφισμάτων που θα διεξάγωνται με πρωτοβουλία πολιτών όπως στην Ελβετία (πχ μετά από υπογραφές του 1% των πολιτών) είτε για πρόταση νόμου (λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία) είτε για ακύρωση νομοσχεδίου/νόμου της κυβέρνησης/των βουλευτών (λαϊκή αρνησικυρία)
    [περισσότερες πληροφορίες γι' αυτά περιέχονται στους παρακάτω συνδέσμους]
    4) όταν η αποδοχή της (Άμεσης) Δημοκρατίας και της αυτοδιαχείρισης γίνει τόσο μεγάλη ώστε να τη βλέπουμε παντού και διαπιστώσουμε ότι το 70%-80% της κοινωνίας θέλει μια τέτοια κοινωνική/πολιτική/οικονομική αλλαγή, τότε μπορούμε να απαιτήσουμε και να οργανώσουμε δημοψήφισμα για την καθολική μετάβαση σε αυτήν την νέα κατάσταση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Σημαντικές πληροφορίες για την (Άμεση) Δημοκρατία, τους τρόπους εφαρμογής της στο σήμερα και για υπαρκτά παραδείγματα της μπορείτε να βρείτε στις παρακάτω συλλογές σύντομων και κατανοητών κειμένων σε Ελληνικά και Αγγλικά.

    Real Democracy (Direct Democracy) & Feasible Implementation:
    http://pantelicgr.wordpress.com/2013/11/12/democracy-feasible-implementation/

    Άμεση (Αδιαμεσολάβητη) Δημοκρατία και εφικτή υλοποίηση:
    http://pantelicgr.wordpress.com/2013/09/08/democracy/

    (Άμεση) Δημοκρατία - Επιπλέον Σύνδεσμοι με προτάσεις, υπαρκτά παραδείγματα και online εργαλεία συζήτησης και άμεσης ψηφοφορίας:
    http://pantelicgr.wordpress.com/links/

    Για την πληροφόρηση σας γύρω από τα κοινωνικά κινήματα, την (Άμεση) Δημοκρατία και την αυτοδιαχείριση, αλλά και για άλλα σημαντικά θέματα όπως αυτό της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική μπορείτε να βλέπετε την αξιόλογη εκπομπή "Αντιδραστήριο" της ΕΡΤ3:
    http://webtv.ert.gr/?s=%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AE%CF%81%CE%B9%CE%BF

    Παρακάτω ακολουθούν μερικές εκπομπές της ΕΡΤ3 που αξίζει να δείτε/ακούσετε:

    ΕΡΤ3 - Αντιδραστήριο - Αγορές χωρίς μεσάζοντες, Κοινωνικό νόμισμα και Αλληλέγγυα Οικονομία (21/10/2015):
    http://webtv.ert.gr/ert3/21okt2015-antidrastirio/

    ΕΡΤ3 - Αντιδραστήριο - Εργατικό Ιατρείο στη ΒΙΟ.ΜΕ. - «Πώς ενώνονται οι εργατικοί και κοινωνικοί αγώνες» (13/01/2016):
    http://webtv.ert.gr/ert3/13ian2015-antidrastirio/

    ΕΡΤ3 - Αντιδραστήριο - Tο κίνημα κατά των πλειστηριασμών (20/01/2016):
    https://www.youtube.com/watch?v=MIWl7b6fRhg

    ΕΡΤ3 - Αντιδραστήριο - Αυτο-οργανωμένες Συλλογικότητες Αλληλεγγύης Ανέργων (17/02/2016):
    http://webtv.ert.gr/ert3/17fev2016-antidrastirio/

    ΕΡΤ3 - Αντιδραστήριο - «Συνεργατικά και Αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα αγροτών-κοινωνίας» (09/03/2016):
    http://webtv.ert.gr/ert3/09mar2016-antidrastirio/

    ΕΡΤ3 - Αντιδραστήριο - Συλλογικότητες Ανέργων, μια Κοινωνική Κουζίνα και ένα ντοκιμαντέρ για την κρίση - «Η Ελλάδα από τα κάτω» (16/03/2016):
    http://webtv.ert.gr/ert3/16mar2016-antidrastirio/

    ΕΡΤ3 - Αντιδραστήριο - Το Κίνημα Των Ανακτημένων Επιχειρήσεων (23/03/2016):
    http://webtv.ert.gr/ert3/23mar2016-antidrastirio/

    ΕΡΤ3 - Αντιδραστήριο - Φιλοξενία Προσφύγων (06/04/2016):
    http://webtv.ert.gr/ert3/06apr2016-antidrastirio/

    ΕΡΤ3 - Αντιδραστήριο - «Αποδομώντας Τα Ψέμματα Για Τους Πρόσφυγες» (13/04/2016):
    http://webtv.ert.gr/ert3/13apr2016-antidrastirio/

    ΕΡΤ3 - Αντιδραστήριο - Αυτο-οργανωμένη Γειτονιά Στο Κέντρο Της Θεσσαλονίκης (20/04/2016):
    http://webtv.ert.gr/ert3/20apr2016-antidrastirio/

    ΕΡΤ3 - 9,58Fm - Συνεταιρισμός Αλληλέγγυας Οικονομίας «Συν-Άλλοις» (16/04/2016):
    http://webtv.ert.gr/ert3/dikeo-ke-allilengio-emporio-ston-958fm-tis-ert3/

    Καλό αγώνα. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Νέα ανακοίνωση για το διήμερο:
    "Αμεση Δημοκρατία - Αυτοδιαχείριση: Η αφίσα του διημέρου, το πάρτι οικονομικής ενίσχυσης, το επικαιροποιημένο κάλεσμα και η μετάδοση του διήμερου":
    http://amesidimokratiaftodiaxirisi.blogspot.gr/2016/05/blog-post.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δείτε και τις προτάσεις της Τοπικοποίησης για την άμεση δημοκρατία στο σήμερα, μετά το 3ο και διαρκές μνημόνιο: http://www.topikopoiisi.eu/902rhothetarhoalpha/m-3-k-m ή στο http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/ti-perimenoyme-den-yparxoyn-sotires-1

    ΑπάντησηΔιαγραφή