ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΟΙ ΚΥΡΙΕΣ ΕΣΤΙΕΣ ΜΟΛΥΝΣΗΣ

 

[Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών, 21 Ιανουαρίου 2021]

 

Γιώργος Ν. Οικονόμου

Διδάκτωρ Φιλοσοφίας, συγγραφέας

 

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΟΙ ΚΥΡΙΕΣ ΕΣΤΙΕΣ ΜΟΛΥΝΣΗΣ

 

Με τους ανερμάτιστους χειρισμούς της κυβέρνησης Δεξιάς-Ακροδεξιάς του Μητσοτάκη για την πανδημία αποδείχθηκε ποιος είναι ο πραγματικός κυρίαρχος και συγκυβερνήτης στο ελληνοχριστιανικό κράτος: η ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία δεν ορρωδεί προ ουδενός όταν πρόκειται για τα δικά της συμφέροντα - ιδεολογικά, οικονομικά, εξουσιαστικά. Αν και δεν εκλέγεται από κανέναν,  δεν υπολογίζει τίποτε, ούτε κυβέρνηση, ούτε νόμους, ούτε  δημόσια υγεία, ούτε την κοινωνία από την οποία μισθοδοτείται. Είναι  αδίστακτη, ανάλγητη, αλαζονική και αποτελεί δημόσιο κίνδυνο. Η αυταρχική νοοτροπία της έχει εκτραχυνθεί διότι είναι ανεξέλεγκτη και έχει τις ευλογίες και την στήριξη της ακροδεξιάς πτέρυγας στην κυβέρνηση (Γεωργιάδης, Βορίδης, Κεραμέως κ.λπ) και στους βουλευτές (Σαμαράς, Πλεύρης και άλλοι βυσσοδομούντες ακροδεξιοί). Νοσηρή κυβέρνηση, νοσηρή Εκκλησία. Θυμίζουν τους σκοτεινούς βυζαντινούς καιρούς. Είναι και οι δύο εχθροί της κοινωνίας, των ελευθεριών, της λογικής και της ισονομίας.

Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης ισχύει για την πλειονότητα της κοινωνίας με εξαίρεση την Εκκλησία. Η κυβέρνηση επιδεικνύει την πυγμή της όχι στην Εκκλησία, αλλά σε ανυπεράσπιστους και σε όσους διεκδικούν νησίδες ελευθερίας και πολιτικής αξιοπρέπειας, όπως στην επέτειο του Πολυτεχνείου και στην επέτειο της δολοφονίας του Γρηγορόπουλου με 6.000 αστυνομικούς! Απαγορεύει αυθαιρέτως την λειτουργία των μικρών εμπορικών και βιβλιοπωλείων που δεν έχουν μεταδοτικότητα της νόσου και επιτρέπει στις Εκκλησίες 50 άτομα που έγιναν πολύ περισσότερα. Όμως τα βιβλιοπωλεία είναι φορείς γνώσης, επιστήμης και πολιτισμού, ενώ οι Εκκλησίες είναι εστίες σκοταδισμού, αντιεπιστημονικών απόψεων και διακινητές της νόσου. Ο συνωστισμός που παρατηρήθηκε στις Εκκλησίες τις ημέρες των εορτών θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση των κρουσμάτων. Έχουμε φθάσει στο παράλογο σημείο η κοινωνία να υφίσταται τα περιοριστικά μέτρα με τις ολέθριες συνέπειες, για να μπορούν κάποιοι αναίσθητοι κληρικοί έμποροι να ικανοποιούν τις νοσηρές, ανορθόλογες επιθυμίες και τα βυζαντινά τους βίτσια διασπείροντας την νόσο. Προς τι λοιπόν οι θυσίες των υπολοίπων που τηρούν τα μέτρα προφύλαξης και καραντίνας; Αποδεικνύονται μάταιες από την στιγμή που η Εκκλησία περιφρονεί την κυβέρνηση, την καραντίνα και την υγεία του συνόλου. Ακόμη μια φορά ο χωρισμός κράτους και Εκκλησίας παρουσιάζεται ως επιβαλλόμενη λύση.

Η μόλυνση από την δεξιά-ακροδεξιά κυβέρνηση εξαπλώνεται και σε πολλούς άλλους τομείς. Στην απελπιστική κατάσταση των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων. Στην πραξικοπηματική επέμβαση στη δικαστική εξουσία  για την συγκάλυψη του παγκοσμίου σκανδάλου Novartis στο οποίο εμπλέκονται γνωστοί υπουργοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Στην βάρβαρη τσιμεντοποίηση της Ακρόπολης. Στην απαράδεκτη απόφαση να αποσπασθούν βιαίως από τον φυσικό τους χώρο τα σημαντικά βυζαντινά ευρήματα στην Θεσσαλονίκη, προς χάριν των κατασκευαστικών εταιρειών και των εταιρειών μεταφοράς στις οποίες εμπλέκονται και αρχαιολόγοι - παρά τις αντιδράσεις των κατοίκων και των ειδικών διεθνώς. Εκδηλώνεται στη συνέχιση της καταστρεπτικής εκτροπής του Αχελώου παρά τις αποφάσεις του ΣτΕ, τις αντιδράσεις κατοίκων και οικολογικών οργανώσεων. Στην αυθαίρετη και αντισυνταγματική εξίσωση των πτυχίων των ΑΕΙ με τα πτυχία ιδιωτικών Κολλεγίων τριετούς φοιτήσεως. Στην  ίδρυση Αστυνομίας στα Πανεπιστήμια, η οποία δεν θα εξαρτάται από τις πανεπιστημιακές αρχές, καταργώντας έτσι την αυτονομία των Πανεπιστημίων και ολοκληρώνοντας την ουσιαστική κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Το πιο ανησυχητικό είναι ο μετασχηματισμός του συστήματος προς την αστυνομοκρατία και τον ακροδεξιό αυταρχισμό, σε σημείο που ο κοινοβουλευτισμός να έχει μεταλλαχθεί σε αυταρχική νεοφιλελεύθερη ολιγαρχία.

Όλη αυτή η λύμη έγινε σε διάστημα ενάμιση χρόνου, που σημαίνει ότι ως το τέλος της θητείας της η κυβέρνηση θα την συνεχίσει σε αρκετούς τομείς, εξοφλώντας γραμμάτια προς υποστηρικτές, χρηματοδότες, πελάτες, προς την οικονομική, μιντιακή, επιχειρηματική και εκκλησιαστική εξουσία. Στο τέλος της πανδημίας θα έχει επιφέρει μη αντιστρέψιμες καταστροφές, θα έχει κατασκευάσει ένα αυταρχικό πλαίσιο νόμων και θεσμών που θα είναι δύσκολο να ανατραπεί. Τέτοιες αυταρχικές, αντιδημοκρατικές, αντιλαϊκές πράξεις εξέθρεψαν μόνον ανώμαλες καταστάσεις. Εν ολίγοις η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι άκρως επικίνδυνη και όσο νωρίτερα το συνειδητοποιήσουμε τόσο καλύτερα.

Η κυβέρνηση κάνει αυτά που κάνει επειδή κάποιοι την ψήφισαν, την ανέχονται και δεν αντιδρούν. Η όποια ανοχή γίνεται συνενοχή. Επομένως, είναι απαραίτητο να γίνει κάτι. Όμως όλη η αντιπολίτευση παρουσιάζεται εντελώς απρόθυμη για ουσιαστική αλλαγή. Ακόμη μια φορά το κομματικό σύστημα φανερώνει την αποτυχία του, είναι ανίκανο για οποιαδήποτε δημοκρατική λύση. Αυτή μπορεί να προκύψει μόνο από την ίδια την κοινωνία, χωρίς ανάθεση και εγκλωβισμό στα κόμματα. Ένα μελλοντικό πολιτικό κίνημα θα πρέπει να έχει ως στόχους βασικές θεσμικές αλλαγές,  μεταξύ των οποίων η αποδυνάμωση της κομματικής εξουσίας και   οπωσδήποτε ο χωρισμός πολιτείας και Εκκλησίας.