[Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα των Συντακτών, 4 Μαρτίου 2021]
Γιώργος Ν. Οικονόμου
Διδάκτωρ Φιλοσοφίας, συγγραφέας
ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΛΙΝΑ ΣΤΗΝ… ΛΙΝΑ
Να δηλώσω εξ αρχής προς αποφυγήν πάσης παρεξηγήσεως ότι ποτέ δεν ανήκα στο ΠΑΣΟΚ, ποτέ δεν ψήφισα ΠΑΣΟΚ ούτε υπήρξα οπαδός της Μελίνας. Όμως οι καιροί που ζούμε επιβάλλουν μία σύγκριση για τα δύο πρόσωπα που πέρασαν από το Υπουργείο του ανύπαρκτου πολιτισμού. Από την μια, η Μελίνα με την ομορφιά και την αύρα της πρωταγωνίστριας, την διεθνή καριέρα, τον κοσμοπολίτικο αέρα, την ευαισθησία και τον αγώνα της κατά της δικτατορίας, με την ελευθερία, το αφοπλιστικό γέλιο και την ανοικτότητα, την διεθνή καμπάνια για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα (όσοι δεν ξέρουν τα αποκαλούν «ελγίνεια μάρμαρα»).
Από την άλλη η Μενδώνη, με τις καταστροφικές αποφάσεις της σε αρκετά ζητήματα, βίαιη μεταφορά από τον φυσικό τους χώρο των ευρημάτων στον σταθμό Βενιζέλου της Θεσσαλονίκης, τσιμεντόστρωση της Ακρόπολης, επιλογή του παιδεραστή και βιαστή Λιγνάδη στη θέση του Διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου – του πρώτου θεάτρου της χώρας και βιτρίνας στο εξωτερικό - και την όλη απαράδεκτη συμπεριφορά της όταν ξέσπασε το σκάνδαλο, την επίδειξη αναισθησίας και υποκρισίας. Η Μενδώνη με παρουσιαστικό θεούσας παραεκκλησιαστικής οργάνωσης της δεκαετίας του 1960 και στάση υπαλλήλου επαρχιακής κωμοπόλεως. Ένα άχρωμο και απρόσωπο όν, αλλά όχι άοσμο, με την οσμή της διαφθοράς και της διαπλοκής.
Η σύγκριση είναι εκκωφαντικώς άνιση μεταξύ των δύο γυναικών υπουργών. Από την μία το φως και η λάμψη, και από την άλλη το σκοτεινό, διεφθαρμένο και ανήθικο πρόσωπο της εξουσίας. Δεν είναι άλλωστε η μοναδική περίπτωση. Η έκπτωση, η κακογουστιά και η ανικανότητα είναι εμφανέστατες σε όλους σχεδόν τους τομείς που δοκιμάσθηκε η ακροδεξιά κυβέρνηση Μητσοτάκη. Εκτός από τον αυταρχισμό, την αλαζονεία, την αστυνομοκρατία, την βία, την τρομοκρατία, την παραβίαση δικαιωμάτων, τα ψεύδη, τώρα επιδίδεται στην ηθική εξαχρείωση χωρίς κανένα αίσθημα ντροπής. Είναι επικίνδυνη, πρέπει να φύγει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου